Het was een weekend van afzien, lekker eten, weinig slaap, stofhappen, asbest snuiven, klimmen, veel kilometers, mooie locaties en vooral samen veel plezier hebben... Wat heb ik vreselijk genoten! Alle spieren in mijn lichaam voel ik en mijn voeten zijn overbelast maar wat was dit een gave Urbextoer!
Zaterdag middag samen met Jan vertrokken vanaf mijn huis naar het regenachtige zuiden om bij Yeremy en zijn vrouw Ilona te logeren. De rit ging sneller dan verwacht en even na zessen waren we in het pittoreske Dongen waar we met open armen ontvangen werden en al snel aan konden schuiven voor de soep met lekker stokbrood en kruidenboter! Heerlijk gegeten, een fles Westerkwartiertje en wat biertjes soldaat gemaakt... Pas tegen 1 uur op bed gegaan terwijl de wekker alweer om 5:15 stond... Dus om 5:15 weer ons bed uitgerold en wat koffie naar binnen gewerkt en rond 6 uur in de auto gestapt op weg naar onze eerste locatie zo'n 2 uur rijden vanaf Brabant, Powerplant IM. Aangekomen in de buurt van de centrale bleek het nog niet zo simpel als dat de TomTom aan gaf want er lag een belangrijke toegangsweg uit dus na wat omrijden en kriskras links en rechts rijden na een 20 minuten ofzo toch aangekomen bij de gigantische koeltoren van deze centrale! Hmmmm.... parkeren... Maar niet voor de deur dus ik ben uitgestapt en Yeremy en Jan hebben mijn auto verderop weggezet. Daarna was het niet zo moeilijk om de koeltoren te betreden... Binnenin gekomen keken we onze ogen uit in dit gigantische bouwwerk! Aardig wat foto's gemaakt en vervolgens bedacht dat we naar de Powerplant zouden gaan. Buiten kwamen we nog een drietal Belgische Urbexers tegen. Yeremy checkte de mogelijke klimroutes en we gingen het grote staal van de brug die over de snelstromende rivier ligt te lijf. Met wat hulp van de beide mannen lukte me het om met tas en statief boven te komen! Vervolgens uit het zicht van de sluisbediende blijven en naar de overkant lopen, daar weer een klim naar beneden en uitkijken voor prikkeldraad en draad met scheermesjes (of wat er op lijkt) na even zoeken hadden we een ingang gevonden en met enige moeite wist ik me naar binnen te wurmen. We keken ook hier weer onze ogen uit naar de enorme stelen constructies, vele trappen, buizen en leidingen! We besloten bovenin te beginnen, wat een klim was dat zeg! Het duurde maar even toen ik een fluitsignaal hoorde van iemand, het bleek ook een Urbexer te zijn die daar met nog 2 anderen was. Even een praatje gemaakt en vervolgens weer verder gegaan en keer op keer verbaast over de enorme ruimtes en machines. Na verloop van tijd kwamen we het clubje wat we eerder ontmoet hadden bij de koeltoren ook weer tegen en daarna nog een paar Fransozen. Na een paar uur rondgewandeld te hebben hielden we het voorlopig voor gezien, inmiddels was het binnen aardig vochtig geworden door de fikse buien die waren gevallen in de uren dat we rond hadden gewandeld. Wat het foto's maken behoorlijk bemoeilijkte. Jan en Yeremy haalden de auto terwijl ik wachtte in de regen... Het was tijd voor wat eten en een sanitaire stop om vervolgens door te rijden naar Trein Remise Monceau. Daar aangekomen vonden we een ingang en fotografeerden binnen enkele treinen terwijl dat al bijna niet meer mogelijk was vanwege het weinige licht wat er was. Blij waren we dan ook dat het nog even droog werd zodat we buiten ook nog wat foto's konden maken! Toen het echt bijna donker werd terug naar de auto gegaan en weer afgereisd richting Dongen. Yeremy heeft de ptatatpan aangeslingerd en we hebben gegeten, daarna hebben Jan en ik afscheid genomen van Yeremy en Ilona en zijn begonnen aan de 2,5 durende terugreis naar het hoge Noorden. Super blij was ik ook met Jan die de hele terugreis gereden heeft zodat mijn voeten rust hadden! Tegen 23:15 waren we weer bij mijn huis, Jan heeft z'n spullen over geladen en ik ben na nog even met mijn vriendin nagepraat te hebben lekker onder de douche gestapt en naar bed gegaan. Ik kan terug kijken op een heerlijk weekend met veel hindernissen maar ik heb ze allemaal overwonnen en ben daar best een beetje trots op en blij mee! Op naar de volgende trip maar weer want deze hobby moet wel blijven!